Wraz z przyjściem cieplejszych dni, w ogrodzie, którym zajmują się dzieci, pojawiły się pierwsze plony: truskawki. W związku z tym, że nie tylko ptaki miały apetyt na dojrzewające owoce, w ogrodzie pojawiły się dwa strachy na wróble: jeden do odstraszania ptaków, drugi dla dzieci.
Drodzy Przyjaciele i Przyjaciółki Płomienia Nadziei,
Prosimy o 1,5 % podatków
Rozpoczął się okres rozliczania podatków za rok 2023. Z pewnością dostają Państwo dużo próśb od różnych organizacji o przekazanie 1,5% podatku. Zdajemy sobie sprawę z tego, że mamy dużą konkurencję, ale myślę, że dla naszych Przyjaciół wybór jest oczywisty.
Apelujemy do Was: wesprzyjmy nasz wspólny Płomień Nadziei, małą grupę działającą w ramach Fundacji Sedeka, zachęćmy do tego inne osoby w naszym środowisku. To prosta sprawa, bo przecież nie uszczuplamy w ten sposób domowego budżetu. Nasze iskierki podtrzymują Płomień, który daje dzieciom nadzieję na opiekę, miłość, zdrowie i rozwijanie własnych zdolności, na godne życie. Widzimy, że ta nadzieja jest skutecznie realizowana.
W rozliczeniu wszystkie darowizny na rzecz Płomienia Nadziei dokonane w 2023 roku można odliczyć od podatku.
W formularzu PIT należy podać następujące dane we właściwej kolejności:
Numer KRS: 0000338389
W celu szczegółowym podać: 10651 – Grupa OPP – Płomień Nadziei
Zakreślić odpowiedni kwadrat, żeby wyrazić zgodę na przekazanie OPP swoich danych (zapobiegnie to pozostawieniu wpłaty na ogólnym koncie Sedeki).
Nie pozwólmy, by zgasła nadzieja.
Serdecznie pozdrawiam
Maria Jagodzińska
20 marca minie 9 lat od założenia Płomienia Nadziei jako grupy w ramach Fundacji Sedeka. Podpisując 20 marca 2015 roku Porozumienie z Fundacją Sedeka otworzyliśmy subkonto umożliwiające zbieranie darowizn na rzecz Ośrodka Flame of Hope w Indiach stworzonego przez siostrę Annę, polską misjonarkę. Jesienią 2015 roku uruchomiliśmy stronę internetową Płomienia Nadziei zaprojektowaną z informatykiem – panem Marcinem -, który do tej pory jest jej administratorem, a wykonuje swoją pracę bez gratyfikacji pieniężnej.
Historię tego pomysłu przedstawialiśmy przy różnych okazjach. Można ją przeczytać na stronie internetowej w odpowiednich zakładkach i w „Sprawozdaniu z pięciu lat działalności” (24 marca 2020 r), a także wysłuchać w wywiadzie radiowym (jest link na stronie). Gdy poznaliśmy siostrę Annę w listopadzie 2014 roku, Ośrodek Flame of Hope już działał od kilkunastu lat, miał dwa domy i świeżo otwartą piękną szkołę. Dwie siostry – Anna (Polka) i Usha (Hinduska) miały pod swoją opieką około 40 dziewczynek i chłopców w różnym wieku. Biogramy każdego dziecka przesłane przez siostrę Annę są zamieszczone na stronie. Misja siostry Anny była wspierana przez darczyńców i wolontariuszy z różnych krajów – niestety, nie było wśród nich Polaków.
Płomień Nadziei stał się pierwszą i jedyną w Polsce zorganizowaną grupą świadczącą pomoc na rzecz Ośrodka Flame of Hope w Indiach realizującego misję siostry Anny Kopczyńskiej. Działalność siostry Anny nie była w kraju znana, dlatego staraliśmy się informować o niej i propagować za pośrednictwem naszej strony internetowej. Regularnie zamieszczamy Biuletyny w języku angielskim przysyłane przez siostrę Annę oraz oparte na nich Aktualności. Wszystkie są w dalszym ciągu dostępne w Archiwum wydarzeń. Przygotowaliśmy ulotki informacyjne i rozprowadziliśmy je przy pomocy rodziny i znajomych. Nasz list do Ambasady RP w Delhi przyczynił się do nominowania przez Ambasadę w 2017 roku siostry Anny do prestiżowej Nagrody im. Sergio Vieira de Mello (informacja o tym w Aktualnościach). Zwróciliśmy się do Polskich Linii Lotniczych LOT, gdy w grudniu 2019 roku uruchomiły połączenie do Delhi, z prośbą o jakąś formę patronatu nad Flame of Hope, choćby w formie informacji w biuletynie pokładowym, ale nie otrzymaliśmy odpowiedzi. Podobnie bez echa pozostały nasze informacje i próby kontaktu z redakcją Travelera – czasopisma dla turystów i podróżników. Tak więc, ciągle jeszcze nie mamy patrona w postaci polskiej instytucji opiekującej się Flame of Hope i sponsorującej jej pracę.
Nasza grupa Płomień Nadziei przede wszystkim wspiera Flame of Hope finansowo prowadząc stałą zbiórkę na subkoncie w ramach Fundacji Sedeka a także w ramach odpisu 1- 1,5% podatki PIT. Ogółem w ciągu dziewięciu lat przekazaliśmy 142 724 złotych, w tym: 54 438 złotych pozyskanych z PIT i 88 286 złotych z darowizn. Staramy się też zachęcać do wolontariatu. Pierwsza czwórka polskich wolontariuszy pojechała do Ośrodka w 2017 roku, później kolejne wolontariuszki, niektóre dwukrotnie. Długą przerwę spowodowała pandemia, ale w tym roku mamy już dwie wolontariuszki.
Efekty naszej pracy są dość nikłe, zwracaliśmy na to uwagę w corocznych sprawozdaniach. Z tego powodu już po pięciu latach chcieliśmy ją zakończyć, jednak siostra Anna przekonała nas do kontynuacji. Te skromne sumy, jakie udaje nam się zebrać i przekazać do Indii, mają dla niej duże znaczenie, pomagają w pewnej części pokryć rozmaite koszty związane z prowadzeniem Ośrodka, jak żywność, ubrania, edukacja, zdrowie.
Teraz jesteśmy już w dziewiątej dekadzie życia. Nie odwiedzimy już siostry Anny i jej dzieci, bo stan zdrowia nie pozwala na tak daleką eskapadę, a bezpośredni kontakt i orientacja na miejscu w sytuacji i potrzebach Ośrodka są przecież bardzo istotne. Nie chcielibyśmy też, żeby praca Płomienia Nadziei a wraz z nią wsparcie dla działalności Flame of Hope nagle się skończyło z powodu naszej niedyspozycji. Dlatego po dziewięciu latach prowadzenia Płomienia Nadziei zdecydowaliśmy się przekazać kierownictwo komuś młodszemu, kto wniesie świeżą energię i zapał, własne pomysł i kontakty, być może zainteresuje nowe środowiska. Przy udziale kilku Przyjaciółek Płomienia Nadziei udało się znaleźć odpowiednią osobę – Patrycję Turowską. Patrycja jest teraz u siostry Anny w Indiach na wolontariacie. Po powrocie przejmie w sposób formalny kierownictwo i przedstawi się Państwu.
Drodzy Państwo, Przyjaciele i Sympatycy Płomienia Nadziei, chcielibyśmy podziękować Wam wszystkim za życzliwe wspieranie Ośrodka Flame of Hope w tak odległych od nas Himalajach indyjskich, za empatię i troskę o dzieci z niepełnosprawnościami porzucone, osierocone w biednym środowisku, bez szans na leczenie. To takie dzieci siostra Anna objęła matczyną opieką, otoczyła miłością, zbudowała dla nich domy i szkołę, stworzyła bezpieczne środowisko wzorowane na rodzinie. W ciągu tych dziewięciu lat nie tylko rosły dzieci, ale także zmieniały się przepisy dotyczące funkcjonowania placówek opiekuńczych w Indiach. Siostra Anna zdaje sobie sprawę z tego, że dostosowując się do nowych wymagań i ograniczeń trzeba będzie – być może – znaleźć inny sposób pomagania dzieciom. Obecnie główną i najważniejszą sprawą jest kontynuowanie opieki, leczenia i edukacji dla tej grupy dziewcząt i chłopców, które są wychowywane we Flame of Hope. Dlatego prosimy, pozostańcie z nami, wytrwajmy w naszym wsparciu, pomóżmy doprowadzić szlachetne dzieło do celu, jakim jest możliwie maksymalna dla każdego dziecka sprawność i wykształcenie. Dbajmy, żeby Płomień Nadziei nie wygasał.
Przy okazji przypominamy, że zaczyna się okres rozliczeń podatkowych i możemy w prosty sposób dołożyć trochę pieniędzy do konta naszej grupy w postaci 1.,5 % podatku PIT, a wszystkie darowizny na rzecz Płomienia Nadziei odliczamy od dochodów.
Z serdecznymi pozdrowieniami
Maria i Andrzej Jagodzińscy
W roku 2023 ciągle jeszcze utrzymywały się problemy nękające od kilku lat nasz kraj, Europę, Indie, świat. W dalszym ciągu mamy inflację i wojnę w Ukrainie, kryzys klimatyczny i migracje, stare i nowe konflikty. Jest wiele organizacji i fundacji apelujących o wpłaty na bardzo ważne cele, a zasoby finansowe darczyńców raczej kurczą się niż rosną.
Odbija się to także na funkcjonowaniu takich ośrodków pomocy jak Flame of Hope w Indiach. W zamieszczanych na naszej stronie Aktualnościach pisaliśmy o rozmaitych ograniczeniach prawnych wprowadzanych przez nacjonalistyczny rząd Indii na placówki charytatywne prowadzone przez misje chrześcijańskie. Stopniowo trzeba było wycofywać się z planów, zamierzeń i dotychczasowych form pracy na rzecz dzieci. W Biuletynie z marca 2024 siostra Anna zamieściła dość dramatycznie brzmiący apel o pomoc finansową niezbędną, aby można było kontynuować edukację dzieci, która u znacznej większości wychowanek i wychowanków odbywa się w szkołach poza ośrodkiem i jest płatna. To są obecnie poważne koszty, rocznie około 9 000 euro. Przekazaliśmy Państwu ten apel i wywołało to pewien odzew, pojawiły się wpłaty od osób ostatnio mało aktywnych. Zebraliśmy dzięki temu więcej pieniędzy niż rok temu.
W roku 2023 zebraliśmy:
Wysłaliśmy do Flame of Hope trzy przelewy:
W roku 2023 były też przygotowania do wolontariatu we Flame of Hope – dwie osoby wybierały się tam na początku roku, jedna z nich jest już na miejscu. Druga osoba – Patrycja Turowska – wyjeżdża w lutym, a obecnie prowadzi zbiórkę pieniędzy za pośrednictwem portalu zrzutka.pl. Chciałaby zebrać sumę do pokrycia przynajmniej części kosztów jednego roku edukacji. Zbiórka jest aktywna, można jeszcze wpłacać i warto zachęcić do tego znajomych.
Oto link do zbiórki: https://zrzutka.pl/z/xccmct
W ośrodku w Siliguri jest coraz mniej dzieci. Przyczyną tego stanu rzeczy są przepisy stopniowo wprowadzane przez rząd indyjski. Nie pozwalają one, by chłopcy i dziewczynki mieszkały w jednym domu, ograniczają wiek wychowanków i uniemożliwiają przyjmowanie nowych dzieci. Siostra Anna próbowała dostosować się do wymagań – w tym celu wybudowano dom dla chłopców – ale mimo wysiłków dotychczasowa koncepcja ośrodka Flame of Hope, który tworzy wzorowane na rodzinie środowisko opiekuńczo-wychowawcze dla dzieci chorych, niepełnosprawnych, osieroconych, porzuconych, pozbawionych opieki i leczenia jest już niemożliwa do realizacji. Misją Flame of Hope było przyjęcie tych dzieci do domu zapewniającego nie tylko bezpieczny byt, ale też opiekę medyczną, edukację, miłość, akceptację. Tę misję Siostra Anna z powodzeniem i bardzo skutecznie realizuje już ponad 20 lat. Pomagają jej w tym darczyńcy z kilku krajów.
Obecnie w ośrodku jest tylko osiemnaścioro dzieci w wieku poniżej 18 lat. Otwarta w 2014 roku szkoła wybudowana i wyposażona dzięki sponsorom i wolontariuszom przestała być potrzebna. Tę szkołę oglądaliśmy i podziwialiśmy w czasie naszej wizyty w grudniu 2014 roku a zdjęcia zamieściliśmy w zakładce „Galeria”. Przeszły przez nią wszystkie dzieci z Flame of Hope a także wiele innych z biednych rodzin w okolicznych wioskach. Nie płaciły za naukę ani za noclegi i wyżywienie. Teraz na terenie Ośrodka uczy się zaledwie kilkoro najmłodszych, nowych uczniów nie ma, a starsi przeszli do wyższych klas poza Ośrodkiem. Dalsze utrzymywanie szkoły okazało się więc zbyt kosztowne i bezcelowe.
Niektóre dzieci wróciły do swoich rodzin biologicznych, z którymi kontakt był przez cały czas podtrzymywany, inne po osiągnięciu pełnoletniości przeszły do placówek misyjnych dla dorosłych. Jednym z sukcesów wychowawczych siostry Anny jest wytworzenie silnych więzi emocjonalnych w rodzinie Flame of Hope zarówno pomiędzy – traktowaną jak matka - siostrą Anną i dziećmi, jak też relacji siostrzanych i braterskich wśród dzieci. Można je opisać jako miłość i przyjaźń, wzajemna pomoc, zaufanie, poczucie odpowiedzialności za członków rodziny, zaangażowanie w ich problemy zdrowotne, radość i duma z ich sukcesów. Przejawy takich relacji opisywaliśmy wielokrotnie w Aktualnościach i w rocznych Sprawozdaniach. Relacje rodzinne nie ustają, gdy dziewczęta i chłopcy opuszczają Flame of Home. Są odwiedziny w każdym z tych miejsc, zaproszenia na święta i uroczystości. W razie potrzeby siostra Anna pomaga w leczeniu i rehabilitacji, dostarcza niezbędny sprzęt, sponsoruje dalszą naukę, przeprowadza remont domu.
Dwie grupy – w Siliguri i w Kurseong – mogą w dalszym ciągu cieszyć się wspólnym życiem rodzinnym. Najważniejszym celem jest teraz kontynuacja nauki i doprowadzenie każdego dziecka do sprawności, samodzielności i niezależności na możliwie najwyższym poziomie. Niektóre będą potrzebowały opieki przez całe życie, inne mogą zdobyć zawód, nawet wykształcenie wyższe. Wszystkim trzeba dać szanse i wsparcie. Na pierwszym planie w tym roku była edukacja. Najbardziej zaawansowane Pavitra i Meena zaliczyły pierwszy rok studiów wyższych. Kolejne dzieci uczą się pilnie i zdają do następnych klas. Nieustającą troską pozostaje zdrowie i sprawność fizyczna. W tym roku Pavitra przeszła poważną operację płuc. Podjęto także kosztowną fizjoterapię prowadzoną przez profesjonalistę dla dwójki dzieci: Ananda i Shnehy. W lecie zakończona została prowadzona od długiego czasu budowa domu w Kurseong, odbyło się uroczyste otwarcie i poświęcenie.
Poza prowadzeniem domów Flame of Hope, siostra Anna kontynuuje swoją misję w zmienionej formie – świadczy pomoc dzieciom pozostającym w swoich rodzinach. Przykładem jest Rohit, o którym pisaliśmy w Aktualnościach z września: budowa domu dla tej rodziny jest już na ukończeniu, są też regularnie dostarczane porcje żywności.
Nasza grupa Płomień Nadziei także kontynuuje swoją działalność wspierającą szlachetne dzieło siostry Anny. Biorą w tym udział wszystkie Przyjaciółki i Sympatyczki, wszyscy Przyjaciele i Sympatycy, którzy dorzucają swoje iskierki i iskry do wspólnie podtrzymywanego Płomienia Nadziei. Serdecznie Wam dziękujemy za tę pomoc i prosimy o dalsze trwanie przy naszym wspólnym celu.
Maria i Andrzej Jagodzińscy
Ośrodek Flame of Hope odwiedził brat siostry Anny – Paweł, który jest również misjonarzem, obecnie w Australii. Wizyta trwała dwa tygodnie i miała bogaty program. Fr. Paul należy do Kongregacji Św. Michała Archanioła, więc poprowadził nowennę zakończoną wręczeniem Szkaplerza św. Michała Archanioła.
Szczegóły w Biuletynie – grudzień 2023.
Poza programem religijnym był też praktyczny, w którym brat Paweł podzielił się swoim doświadczeniem w ogrodnictwie. Pokazał rozwiązanie problemu uprawy roślin w sezonie deszczowym, gdy wszystko zalane jest wodą. Zastosowano kamienne kręgi napełnione ziemią, w których umieszczono nasiona i sadzonki warzyw i kwiatów. Każde dziecko wzięło pod opiekę jeden krąg, a ich kształt i wysokość sprawiają, że są dostępne także dla dzieci na wózkach. Na zdjęciach możemy zobaczyć, jak wygląda przygotowanie i pielęgnacja ogrodów warzywnego i kwiatowego.
W czasie pobytu brata Pawła odbyły się dwa spotkania w pełnym gronie Flame of Hope: w Siliguri i w Kurseong. Odbycie trasy pomiędzy dwoma domami ze wszystkimi dziećmi wymaga teraz kilku rejsów, bo to są już nastolatki, dobrze odżywione dzięki otrzymywanemu wsparciu (m.in. naszemu) i potrzebują więcej miejsca w samochodzie. Pogoda w Siliguri jest teraz bardzo przyjemna, natomiast w Kurseong robi się coraz chłodniej, dlatego brat Paweł zawiózł tam dwa grzejniki.
Radość ze spotkań dobrze widać na zdjęciach a wyraża ją także pokaz tańca.
